มัสยิดอิกอมาตุ้ลอิสลามเริ่มก่อสร้างครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2494 ประมาณ 59 ปีผ่านมาแล้ว โดยชาวบ้านอพยพมาจากคลอง 13 กรุงเทพฯ บางน้ำเปรี้ยว รวมกันได้ประมาณ 30 ครอบครัว โดยสร้างมัสยิดหลังแรกขึ้นโดยใช้ไม้ไผ่ทำโครงหลังคา และใช้ปรือมุงหลังคา ในขณะนั้นท่านอิหม่ามคนแรก คือ อัลมัรฮูมฮัจยีแอล ละม้าย คอเต็บคือ อัลมัรฮูมฮัจยีหวังซัน แสงสุข ส่วนบิหลั่น คือ อัลมัรฮูมฮัจยีหวัง ผิวงาม และใช้ที่มัสยิดนั้นสอนอัลกุรอานและฟัรดูอีนไปพร้อมกัน โดยมีครูสอนขณะนั้นคือ อัลมัรฮูมฮัจยีหวังซัน แสงสุข เป็นผู้สอน ส่วนที่ดินที่ก่อสร้างมัสยิดนั้นผู้ที่วากัฟให้ คือ อัลมัรฮูมฮัจยีแอล ละม้าย กับนายอาจ ละม้าย โดยมีเนื้อที่ 5 ไร่ 4 ตารางวา ซึ่งจดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมาย เมื่อปี พ.ศ. 2496 ต่อมาได้ก่อสร้างมัสยิดหลังที่ 2 ขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2506 โดยปลูกเป็นโครงไม้หลังคาปูกระเบื้อง 2 ชั้น ในขณะนั้น มีอัลมัรฮูมฮัจยีบูบักกัร ประดับญาติ เป็นอิหม่าม ส่วนคอเต็บ คือ อัลมัรฮูมฮัจยีสมาน ละม้าย และบิหลั่น คือ ฮัจยี ซามูเลาะห์ มูนิคม ต่อมาสัปปุรุษมากขึ้นมัสยิดคับแคบไปจึงได้ก่อสร้างมัสยิดหลังใหม่ขึ้นอีก คือหลังปัจจุบันที่อยู่ขณะนี้ โดยมีท่านอิหม่ามฮัจยีกาเซ็ม มินมะหะมุด เป็นอิหม่ามคนปัจจุบัน คอเต็บ คือ อัลมัรฮูมฮัจยีสมาน ละม้าย และบิหลั่น คือ ฮัจยีซามูเลาะห์ มูนิคม โดยดำรงตำแหน่ง ณ ปัจจุบันนี้ ส่วนมัสยิดหลังปัจจุบันได้ใช้สอนอัลกุรอานและฟัรดูอีนอีกด้วย โดยมีสัปปุรุษ 150 ครอบครัว หรือประมาณ 700 – 800 คน ต่อมา ท่านอิหม่ามฮัจยีกาเซ็ม เห็นว่าสถานที่สอนนักเรียน คับแคบไป จึงได้ปรึกษากับคณะกรรมการและสัปปุรุษได้ก่อสร้างโรงเรียนสอนศาสนาขึ้นมาอีกหนึ่งหลัง ซึ่งปัจจุบันมี ครูสอนอยู่ 3 คน มีนักเรียน 130 คน ณ ปัจจุบัน